Ik ging een engagement aan met mezelf. Maandelijks zou ik enkele feitjes opsommen over Maxime en zijn evolutie. Dat engagement heb ik straal genegeerd zo blijkt. En dus…

Hier, na  8 maanden enkele #Maxifeitjes op een rij, verteld door Maxime in eigenste persoon.

Maxime (8 maanden), vertelt:

• Kind & Gezin wist mij te vertellen dat ik mooi mijn curve volg. 70cm hoog, dat staat gelijk aan 7,930kg vlees.
• Hoewel ik over een piemel beschik en het gezegde wil dat wij mannetjes onze moederkes onderplassen, heb ik nog nooit meegedaan aan dat spelletje. Nog nooit! Geen meeloper, I guess?!?
• Wat ik wel doe om er bij te horen? Wanneer ik er de kans toe krijg grijp ik maar al te graag naar die plasser van mij. Ja! ook bij een volle pamper, met alle gevolgen van dien. Enorm fascinerend!
• Ik kan nog niet kruipen maar heb geen zittend gat. Leg me op de grond en ik rol wel vooruit. Wat ik nog liever doe? Je zien dansen of nog beter, samen dansen en kijken hoe mijn broer en papa meedoen. Mijn beentjes gaan dan alle kanten op. Hyperactief? Ik? Misschien!
• Die hyperactiviteit zet zich verder op de luiertafel. Plat op mijn rug blijven liggen voor een pamperwissel? Goed zot zeker! Laat me mezelf maar in de meest onmogelijke bochten wringen en laat me ook lekker alles vastnemen wat er ook maar vast te nemen valt. Ook al betekent dit dat ik wel eens een mand vol rompertjes op mijn hoofd dreig te krijgen.
• Mijn ouders noemen mij een ‘prutser’. Ik noem het eerder ‘een breed interesseveld hebben’… als er iets ligt te slingeren dan zal ik het kost wat kost vastgrijpen. Vooral de zaken waar ik niet mag aankomen interesseren mij. Zaken die mama en papa al 10 keer uit handbereik hebben gelegd. Kabels, telefoons, afstandsbedieningen,… Love it!
• Ik zou een moord begaan voor eten! Ik ben ervan overtuigd dat ik mijn ouders, samen met mijn broer, een fortuintje aan eten zal kosten. Trouwens… mijn mama is zo een watje! Ze durft me nog geen volledige boterham in mijn handen te stoppen. Waarom? Gewoon omdat ik die in een mum van tijd volledig in mijn mond prop zonder te slikken. Wat?
• Er werd me enkele maanden geleden wijsgemaakt dat die tandjes er doorkwamen. Ik kwijl en bijt overal en nergens op, dat spelletje is al even aan de gang. Ik zou die brede glimlach nu graag eens inclusief tandjes opzetten. Momenteel blijft het bij een ieniemienie wit puntje onderaan op mijn tandvlees.
• In bad gaan, dat is de max! Al zeker wanneer mijn broertje mee komt. Ik vind het fascinerend en grappig om naar hem te kijken. Het liefste wat we doen? Elkaar al spartelend nat maken. De badkamer loopt dan geregeld onder water. Mama vindt dat iets minder grappig.
• Ik lach ALTIJD! Mijn breedste glimlach opzetten kost me echt 0,0 moeite. Het is te zeggen… ik lach altijd, wanneer ik niet moe ben. Als ik moe ben? Dan ween ik, neut ik, prul ik aan mijn haar en wrijf ik zo hard in mijn ogen dat ze knalrood zien.

Sja! Nobody’s perfect he!

Lees ook: ‘Mijn bevallinsgverhaal – Maxime 03-08-2018’