Mama, Opvoeden

Potjestraining: onze aanpak en tips

We besloten afgelopen weekend met de potjestraining van Mattéo te starten. Hij is 2 jaar en 2 maand en wij dachten wel dat hij er klaar voor zou zijn. Tot nu toe hadden we hem maar heel sporadisch laten kennis maken met het potje. Hij mocht er opzitten wanneer hij dat wou. 6 maand geleden liet hij zijn sterk geurende visitekaartje al eens achter maar nadat hij zo geschrokken was van wat zijn lichaam had geproduceerd was zijn interesse in het potje snel verdwenen. Maar kom, dit kon ons niet tegenhouden. We gingen ervoor!

We kozen bewust voor dat extra lang ‘Allerheiligen weekend’. Zo konden we ons 100%, en samen (want mijn man was ook thuis) op Mattéo concentreren.

Potjestraining: 3 dagen bootcamp

Onze aanpak? De 3 dagen bootcamp methode. Ik las ergens dat kinderen op 3 dagen zindelijk kunnen worden als je echt van de ene dag op de andere die pampers weggooit… zo gezegd zo gedaan. (Enfin, de pampers heb ik opgeborgen voor Maxime, hij gaat ze later nog kunnen gebruiken. En zelfs al hadden we Maxime niet gehad, ik zou de pampers toch nog even bijgehouden hebben… je weet maar nooit).

Dag 1

Dag 1 verliep verrassend goed. Hij had een eerste ongelukje bij de opstart en vervolgens geen enkele meer die dag. Om hem zover te krijgen dat hij op het potje zou gaan zitten beloofde we hem wel een klein stukje chocolade bij een plasje of grote boodschap. Iets dat instant succes boekte maar waar ik achteraf gezien misschien toch een beetje spijt van heb. Alhoewel… yolo! Hij zal er niet van sterven van 3 stukjes uit een kinderreepje. Trots sloten wij de eerste dag af.

Dag 2

Het binnenblijven stak ons al tegen. Opgesloten zitten tussen 4 muren en de indruk hebben dat je plaat blijft hangen “Mattéo moet jij pipi doen?, als je moet pipi doen moet je het zeggen he!”. Het was welletjes geweest. Wij zouden vandaag een uitstapje naar de winkel riskeren. Mattéo dacht daar anders over… daar was de fameuze terugval op dag 2 waar ik over las. Het ene pipi accident volgde het andere op. “Zou hij er dan toch nog niet klaar voor zijn?”, “Zijn we wel goed bezig?”,… Jup! Daar waren die typsische mamatwijfels en 1001 vragen weer. We besloten het uiteraard nog niet op te geven. Het heet niet voor niets de ‘3 dagen bootcamp’.

Dag 3

Dag 3, vandaag zou hij volgens de 3 dagen bootcamp methode zindelijk moeten zijn. Dat wil ik eerst eens zien…

Mattéo vroeg bij het opstaan meteen om zijn potje. Hij had nog zijn nachtpamper aan maar wou toch op het potje gaan. Wauw! Mijn zoon verbaast mij. En daar was de hoop terug.

We hadden een reispotje gekocht, vandaag gaan we op uitstap! We lieten hem nog eens plassen voor we vertrokken. Het nam 2 uur in beslag om iedereen vertrekkensklaar te krijgen en zeker niets te vergeten, maar hey! wij zijn die ochtend (ik lichtjes opgefokt) in Buggenhoutbos geraakt. Een uitstap van 2 uur en geen ongelukjes. We hebben hem in het midden van het bos eens op het potje gezet maar buiten chillen op het potje kwam er niets van in huis. Die dag gingen we ook nog een uurtje naar de winkel. Hij had die dag geen enkel ongelukje, super vonden we dat.

Dag 4

Ok, ik had het over een 3 dagen bootcamp, maar de potjestraining stopt uiteraard niet na 3 dagen.

’S ochtends weer hetzelfde verhaal. Ondanks zijn pamper vroeg hij zelf meteen om op het potje te gaan. We gingen die namiddag bij vrienden van ons en ook daar verliep het super. ‘Maar’  Ja er is een maar. Mattéo hield al enkele dagen zijn ‘kaka’ op. Om de één of andere reden blokkeert hij wanneer hij kaka moet doen op het potje. Zou hij nog steeds een trauma hebben overgehouden aan het incident van 6 maand geleden? Remember het sterk geurende visitekaartje waar ik het in mijn intro over had? Hoe dan ook hij liep wel vaak ongemakkelijk omdat hij kaka moest doen. Hij riep dan ‘kaka’ maar deed op het potje helemaal niets. Tot hij die avond nogmaals voor de 10e keer ongemakkelijk ‘kaka’ riep. Ik liep achter hem en zag ineens een pakje bengelen in zijn broek. Ok, kaka in de broek dus. We probeerden hem gerust te stellen dat het helemaal niet erg was en dat hij de volgende keer maar op het potje moest proberen. We spraken die woorden uit terwijl we opgelucht waren dat hij eindelijk kaka had gedaan. Ik hoop alleen dat dit zijn ‘trauma’ niet versterkt heeft.

Dag 5

Dag 5 verliep net zoals dag 3 vlekkeloos maar zonder kaka. En dit terwijl Mattéo normaalgezien echt wel dagelijks en zelfs soms tweemaal zijn grote boodschap doet.

Enfin… ik denk dus dat we vertrokken zijn. Dag 6 (vandaag) bracht hij in de crèche door. Toch een andere omgeving dus ik was heel benieuwd hoe het daar zou verlopen. We gingen hem net afhalen. Hij deed het daar uitstekend! Geen enkel pipi-incident. Helaas wel opnieuw kaka in de broek. Hij vroeg wel steeds zelf om pipi te doen en kaka gaf hij ook aan maar iets te laat zo blijkt. We zijn er bijna, we komen er wel!

Mattéo is de hele potjestraining op en af ziek geweest. Er werd mij gezegd dat ze, wanneer ze ziek zijn, zich minder goed kunnen ophouden. Ik twijfelde dag 2 dus of we er wel goed aan deden. Maar als ik terugkijk op zijn parcours was hij er echt klaar voor en ben ik zo trots en blij dat we hebben doorgezet.

Kleine jongens worden groot…

Enkele tips

Een maand voor we met onze bootcamp van start gingen ben ik enkele blogs beginnen lezen, heb ik het internet afgeschuimd en vroeg ik tips via Instagram. Ik stak er heel wat van op en geef jullie graag de beste mee:

Pamper uit is pamper uit!

Wanneer je beslist om met de zindelijkheidstraining van start te gaan dan moet je dat ook zeer duidelijk aangeven. Ik vertelde Mattéo dat we nu geen pamper meer zouden aandoen wanneer hij wakker is. We toonden hem zijn potje, maakten duidelijk dat hij daar zijn boodschap moest doen en dat de pamper dus zou uitblijven en enkel nog aanging voor het slapengaan. De pamper bleef, om geen verwarring te creëren, ook uit toen we naar de winkel reden of elders naartoe gingen.

Beloningssysteem

Potjestraining belonen

Wij werkten met een beloningssysteem… niet iedereen is hier voor te vinden, I know. Maar iedere ouder weet het best hoe hij zijn kind kan of moet stimuleren. We werkten met een stickerkaart per dag. Hij mocht bij een plasje een sticker kiezen en mocht deze in het juiste vakje plakken. Ik schreef er vervolgens het uur bij zodat ik het zelf wat kon bijhouden. Wanneer hij een ongelukje had schreef ik het ook op, gevolgd door een triestig gezichtje. Dat laatste deed ik voor mezelf zodat ik kon zien hoeveel tijd hij tussen de plasjes liet. De stempelkaart kreeg hij dus enkel te zien wanneer hij een sticker mocht plakken en aan de smileys werd geen aandacht besteed.

Om hem de eerste keer op het potje te krijgen beloofden wij hem een chocolaatje. Een klein stukje van een Kinderreep. Achteraf gezien zou ik hier misschien niet mee gestart zijn maar uiteindelijk was dat echt zijn stimulans om met een big smile op dat potje te gaan zitten. Nu wordt dat chocolaatje al eens vervangen door een koekje of een rozijntje zodat we het stelselmatig kunnen afbouwen. (Sommige doen het met Smarties, maar ik ben zo bang dat hij zich daarin zou verslikken).

Hij vindt het ook geweldig om zijn plasje zelf door te spoelen in het toilet. “Dada pipi! Zegt hij dan”

Koop een reispotje.

We kochten een Carry Potty en namen hem overal mee. Na twee dagen waren we het moe om binnen te zitten, we riskeerden het om ons de derde dag buitenshuis te begeven. We namen zijn vertrouwde potje overal mee naartoe en konden zo met een gerust hart op stap. Ik haalde hem zelfs in het bos en in de winkel boven.

My Carry Potty - Plaspotje - Pinguïn

Handdoeken, safety first 😉

Leg een dikke strandhanddoek op de zetel en een handdoek in de autostoel om ongelukjes op te vangen.

Al doende leert men

Laat je kind ongelukjes hebben. Het maakt deel uit van zijn leerproces en het is dus zelfs belangrijk dat hij voelt wanneer hij in zijn broekje geplast heeft. Maak er geen groot spel van wanneer hij een ongelukje heeft. “Kan gebeuren, volgende keer op het potje” is voldoende.

Zeeman slipjes for the win!

Koop genoeg onderbroekjes. Ik kocht er een stuk of 14 en dat was hier meer dan voldoende. Ik liet hem continu in zijn onderbroekje lopen en buiten trok ik hem daarbovenop een gemakkelijke joggingbroek aan. Onderbroekjes kocht ik supergoedkoop bij Zeeman. Ik ben zelfs verbaasd van de kwaliteit van die onderbroekjes. Echt tevreden! Ook zijn jogging kocht ik daar voor €4.

Mijn mening over de 3- dagen bootcamp.

Ieder kind is anders maar ik ben overtuigd! Ik denk wel dat jouw kind er klaar voor moet zijn. Als hij er niet klaar voor is dan heeft het geen zin om te pushen en om die drastische bootcamp methode toe te passen. Bij Mattéo voelde het echt niet drastisch aan. Het verliep hier heel natuurlijk. Maar zelfs als het natuurlijk verloopt moet je soms even doorbijten en wordt je geduld op en proef gesteld.

 


Hoe verliep de potjestraining bij jullie? Of hoe gaan jullie het aanpakken?


 

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.