Mama

Hoe verloopt de borstvoeding nu?

Onlangs konden jullie lezen dat mijn tweede borstvoedingsavontuur niet van een leien dakje loopt. Bloedende en zelfs etterende kloven, borstontsteking na borstontsteking, spruw,… noem maar op ik had het allemaal.

Ik zag meerdere vroedvrouwen en lactatiekundigen om een oplossing te vinden. Uiteindelijk werd er een verborgen tongriem type 3 ontdekt bij Maxime. We gingen naar Nederland om zijn tong- en lipriem te laten laseren. Het vervolg op dit verhaal was ik jullie nog verschuldigd.

24 september 2018

Met een bang hartje en veel te vroeg in de ochtend (zeg maar nacht) vertrokken wij naar Nederland. Mattéo konden we gelukkig extra vroeg afzetten in de crèche. Ja, wij hebben een topcrèche met een topuitbaatster! Maar daar schrijf ik later wel nog eens een woordje over. We vertrokken ruim op tijd maar kwamen door de file (hoe kan het ook anders in ons Belgenlandje als je ‘s ochtend de ring rond Antwerpen door moet) toch nog te laat. Dubbel stress dus. Hoewel ‘laatkomer’ my middle name is (en al zeker sinds ik kinderen heb) kan ik er nog altijd niet mee leven als ik effectief te laat kom.

De ingreep vond plaats en ik wachtte vol spanning in de wachtzaal. Ik liet mijn man bij Maxime tijdens de ingreep omdat mijn moederhart dat niet aankon. Zijn geschreeuw ging door merg en been en zelfs in de wachtzaal was ik aan het bleiten als een klein kind. Nog geen 5 minuten later lag Maxime in mijn armen en aan de borst. Ik legde hem aan en zo troosten we elkaar. Hij leek de vacuüm meteen beter te houden en ik kreeg hoop.

Hoop op verbetering

De dagen erna leek de pijn toch niet af te nemen. Ik merkte een lichte verbetering maar kreeg nog niet het gewenste resultaat. Ik kon langs één kant zo goed als pijnloos voeden, de andere kant verliep nog steeds heel stroef. Op aanraden van mijn lactatiekundige gingen we naar een chiropractor gespecialiseerd in kleine baby’tjes en borstvoeding. Het feit dat één kant minder goed verliep kon ook met zijn voorkeurshouding te maken hebben. Maxime bleek inderdaad een voorkeurshouding te hebben maar die twee sessies konden ons probleem nog niet volledig oplossen. Volgens mijn lactatiekundige werd zijn tongriem toch niet ver genoeg gelazerd. Helaas! Dat kon er ook nog eens bij.

Ik bleef gewoon verder borstvoeding geven in de hoop dat het ooit echt pijnloos kon verlopen en dat ik er even hard van zou kunnen genieten als ik destijds met Mattéo kon.

Dit kon er ook nog bij…

Alsof ik mijn dosis pech nog niet had gehad beging ik zelf nog een stommiteit. Om de één of andere reden ben ik met de verkeerde anticonceptiepil gestart. Er lagen nog 2 strips in mijn kast. De minipil, die je zonder problemen kan combineren met de borstvoeding en een gewone pil. Ik startte dus op aanraden van mijn gynaecoloog met de pil. Om de een of andere manier was ik er van overtuigd dat ik de minipil aan het nemen was.

Vijf dagen later merkte ik een productiedip en pas 10 dagen daarna, toen ik op het voorschrift van de gynaecoloog stootte viel mijn Frank en vielen alle puzzelstukjes in elkaar. Maxime vroeg steeds frequenter eten, hij sliep slechter, was onrustig aan de borst… Ik kon mezelf wel iets aandoen! Waarom toch?!? Ik stopte onmiddellijk met die pil en kreeg mijn productie na enkele dagen gelukkig terug op gang. Buiten een productiedip kon het innemen van de verkeerde pil gelukkig geen kwaad voor Maxime.

Ik leer leven met de pijn.

Ik had hier graag geschreven dat alle borstvoedingsproblemen nu achter de rug waren. Dat ik zonder problemen kon voeden. Dat het geen pijn meer deed en alles heel vlotjes verliep zodat ik zelfs ongegeneerd in het openbaar zou kunnen voeden… dit is helaas niet het geval. De dag van vandaag voed ik nog steeds met pijnlijke tepels. De ene dag doet het al wat minder zeer dan de andere. Hij lost nog heel veel en ik moet nog steeds mijn borst voorvormen zodat hij goed aanhapt. Dat zorgt er dus voor dat ik heel ongemakkelijk ben als ik in het openbaar moet voeden en dat ik dat ook zo veel mogelijk vermijd.

Gelukkig ben ik verlost van de kloven en spring ik niet meer tegen het plafond elke keer ik Maxime moet aanleggen. Ik leerde leven met de pijn, die is draaglijk geworden. Alsof ik een eeltlaag creëerde op die tepels. Ik moet er mij bij neerleggen denk ik, dat Maxime de juiste drinktechniek nooit meer zal aanleren. Of misschien speelt er nog iets anders waardoor hij dat gewoon helemaal niet kan. Maar samen hebben we geleerd om er het beste van te maken. Opgeven staat niet in mijn woordenboek en die eigenschap geef ik heel graag mee aan mijn zonen. Hoeveel tegenslag (ik/ wij) op borstvoedingsvlak ook gekend hebben. Ik herhaalde tijdens ons parcours meermaals dat het ons precies niet gegund was. Onze grenzen werden afgetast en elke keer het iets beter leek te gaan kwam er een ander probleem aankloppen.

Hoe moet het verder?

We zijn ondertussen een goede 3 maand verder. Met trots kan ik zeggen dat ik al meer dan 3 maand fulltime borstvoeding geef (op 1 poederblik na). Ik had het liever anders gezien maar langs de andere kant heeft die poedermelk me er ook doorgeholpen die eerste maand. Ik hoop het nog even vol te houden en zou hem graag 6 maand fulltime voeden. Ah ja! Wij hebben ondertussen al zoveel geld uitgegeven aan dokters en allerlei middeltjes dat de borsvoeding nu beter eens begint te renderen he ;-).

6 maand borstvoeding geven, dat betekent dat ik die laatste maand nog zal moeten kolven op het werk. Maar uiteindelijk wil ik mezelf geen druk meer opleggen. Ik had nooit gedacht dat ik die 3 maand zou halen op deze manier, en kijk nu. We zien dus wel waar we geraken.

Ik ben alleszins nog niet klaar om onze bevoorrechte momentjes en die samenhorigheid tijdens de voedingen nu te beëindigen.

Laat het nog even jij en mij, nog even wij, nog even wij samen zijn. ❤️

6 thoughts on “Hoe verloopt de borstvoeding nu?

  1. Met veel twijfel ben ik bij werkhervatting beginnen kolven omdat ik ook liever geen poeder geef. En die 2x 30 min waarop je recht hebt als werknemer zijn voor mij een rustcadeautje (pauze!) tijdens hetwelk ik echt even tot rust kan komen! Hoop dat je even fijne evaring zal hebben! Intussen geef ik 9m bv 🙂 !

  2. Wat doen jullie dat ondanks alles goed samen! Geniet nog maar lekker van die momentjes samen. En dat maandje werken en kolven, dat lukt vast en zeker ook eens je zo ver al bent.. ik had ook eerst gedacht te stoppen op 6 maand maar das nu echt the last thing on my mind… ❤️

  3. Top dat je doorzet.
    Is niet altijd simpel eh.
    Heb paar weken geleden borstontsteking gehad, even gedacht aan stoppen.
    Maar ondertussen toch niet gestopt en voed haar nu al 15 maand live.
    En hoop dit nog even vol te houden.
    Jij kunt het ook eh mama ????

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.