Grappig! Ik hoor mezelf nog denken “Is ze daar weer met haar cliché opmerking of goedbedoeld advies”. Een jaar later maak ik dezelfde cliché opmerkingen aan zwangere vrouwen of andere mama’s in mijn omgeving. Oeps, ‘busted’! Het is gewoon sterker dan mezelf, al die clichés lijken ineens te kloppen.

1. EENS JE BABY ER IS VERGEET JE DE PIJN VAN JE BEVALLING
Dit klopte volledig voor mij! Eens ze mijn kleine prins op mij legde was de pijn verdwenen. Een magisch moment. Het gevoel dat ik toen ervoer is onbeschrijfelijk, maar wel het mooiste moment uit mijn leven. Dat je alles gewoon vergeet dat is natuurlijk overdreven. Ik omschrijf mijn bevalling wel nog steeds als een horrorbevalling. Uren heb ik afgezien en ik heb tijdens de bevalling gezworen dat ik dit nooit meer zou doen. Die gedachte is welgeteld één dag blijven nazinderen want de dag erna keek ik naar mijn mini prinsje en dacht ik, oh dit wil ik nog eens! Moest je mijn bevallingsverhaal nog niet gelezen hebben; klik dan hier om het te lezen.

2. GENIET ERVAN HET GAAT ZO SNEL 
Opnieuw een cliché dat ik kan beamen. Het begint al tijdens je zwangerschap. Die lijkt eeuwen te duren, de laatste weken zijn er gewoon teveel aan. Achteraf bekeken was die zwangerschap zo voorbij. Eens je mini er is, mis je zelf dat leventje in je buik. Ik werd tijdens de zwangerschap dan ook gewaarschuwd voor het feit dat alles nog sneller zou gaan wanneer die baby er eindelijk is. En ja hoor, alweer moet ik die mensen gelijk geven. Binnen een kleine maand wordt onze kleine man 1 jaar. 1 JAAR?!? Het lijkt wel alsof het gisteren was dat die weeën op gang kwamen. Genieten is trouwens echt iets dat wij mama’s moeten leren. Ik heb al gemerkt dat we allemaal te weinig van het moment leren genieten. Wanneer ze nog niet kruipen droom je van een kind dat kruipt. Als hij kruipt dan droom je al om hem te zien stappen. Enkele minuten later heb je heimwee naar die kleine baby die urenlang op jou kon slapen terwijl jij lekker aan het bingewatchen was.

3. EIGEN KIND, SCHOON KIND
Nogal een geluk dat dit vaak het geval is. Een oerinstinct dat er destijds voor zorgde dat we ons kind niet zomaar zouden achterlaten in de jungle. Heerlijk toch om elke keer opnieuw verwonderd naar je kind te kunnen staren. “Heb ik dit nu echt gemaakt?, wauw

4. GENIET VAN DE RUST NU HET NOG KAN
Correct! Even rustig een boekje lezen of chillen in de zetel zit er niet echt meer in. Ik heb hier een baby kruipen die heel veel aandacht vraagt. Wanneer hij eindelijk slaapt moet ik vaak de troep opruimen die hij eerder gemaakt heeft. Uitslapen? Dat was mijn favo activiteit in een pre Mattéo tijdperk. Dat is voor goed voorbij… tenzij ik hem op logement stuur, maar daar is mijn mama hart nog niet echt klaar voor.

5. ONVOORWAARDELIJKE LIEFDE
’s Nachts 10x uit jouw bed kruipen om te troosten,
uren rondwandelen met een huilende baby op de arm,
duizenden kaka pampers vervangen,
je om het minste zorgen maken,
alles doen om die baby te doen lachen,
mee wenen wanneer die baby ontroostbaar is en jij je zo machteloos voelt,
wegsmelten bij elke glimlach,…

Dat doe je niet zomaar, dat doe je niet voor iedereen… dat is onvoorwaardelijke liefde!

6. HET IS NIET ALTIJD MAKKELIJK MAAR JE KRIJGT ER ZOVEEL VOOR IN DE PLAATS
Dat het niet altijd rozengeur en maneschijn is dat weet je ergens wel wanneer je eraan begint. Alleen besef je nooit in welke mate zich dat zal uiten. Dat besef je pas wanneer het zover is. Maar nu het zover is kan ik je echt wel bevestigen dat ‘het’, het allemaal waard is. Ik zou voor geen geld van de wereld terug willen naar de tijd zonder Mattéo. Het voelt zo goed aan. Ik ben enorm trots op mijn gezin.

7. HET MOEDERSCHAP IS HET MOOISTE WAT JE KAN OVERKOMEN
Zoals ik al neerschreef begon het met dit ene magische moment. Het ‘skin to skin’ moment zoals ze dat omschrijven. Ze legde Mattéo na de geboorte onmiddellijk op mij en dat moment was onbeschrijflijk mooi. Vanaf dan was er elke dag wel iets bijzonders aan het mama zijn. Je bent zo trots op de evolutie van je baby en op de liefde die je al heel snel terugkrijgt. Je baby is jouw grootste trots, het mooiste wat je ooit verwezenlijkt hebt. Jij ben verantwoordelijk voor zijn bestaan maar ook voor zijn evolutie. Jij bepaalt mee wie hij wordt. Ik zie dat laatste dan ook als 1 van mijn grootste doelen in het leven. Ik wil Mattéo fijn zien opgroeien, ik wil hem samen met mijn man de juiste waarden meegeven. Dat zal me energie kosten, maar nog veel meer energie teruggeven. Dat is wat prachtig is aan het moeder/ouderschap.

8. HET WORDT STEEDS LEUKER
Ik genoot eigenlijk vrij snel van Mattéo en behoor waarschijnlijk tot de gelukkigen die wel de roze wolk gekend heeft. Uiteraard donderde ik af en toe wel eens heel hard van die wolk af. Op die momenten was mijn wolk donkergrijs en kreeg ik regen en hagel over mijn hoofd. Maar die wolk verdween snel en maakte steeds opnieuw plaats voor die mooie wolk waar ook de zon van de partij was. En toch is het zo dat ik het ook steeds leuker vind. Elke dag leert hij bij, hij interageert, begint zijn karaktertje te tonen, kruipt blij naar me toe als ik thuis kom, lacht als hij me ziet of weent omdat ik hem niet snel genoeg oppak ;-). Op die manier vind ik het dus steeds leuker worden. En weet je wat? Ik kan het zelf nog steeds niet geloven maar ik zie hem elke dag liever en liever. Haast niet te geloven!

Herkenbaar, of kloppen deze clichés voor jou niet? Ik ben benieuwd wat er voor jou als mama zo cliché aanvoelt.